صادرات دمپایی و صندل طبی از کشور ایران به تمام کشورهای دنیا انجام می شود. با توجه به زیر ساخت های قوی و با نفوذی که ایران در سرتاسر دنیا دارد، مراحل صادرات، با قدرت و با اطمینان کامل و تضمین سالم بودن محصول به کشور مقصد ارسال می شود. ایران تولید کننده قوی در حوزه کفش و دمپایی و صندل طبی می باشد و تاجران بین المللی از گذشته تا به امروز ایران را به عنوان یک کشور قوی در تولید و صادرت دمپایی و صندل طبی می شناسند و سالانه به صورت حضوری و غیر حضوری سفارشات زیادی را دارند. شرکت اسلیپریو با کادری مجرب و متخصص و مسلط به تمام محصولات تولیدی ها ،تاجران سایر کشورها را با انواع محصولات آشنا و راهنمایی می کند تا در محیطی آرام معاملات را انجام دهند.
شرکت اسلیپریو در زمینه انواع صندل و دمپایی به صورت بین المللی فعالیت دارد. محصولات شرکت اسلیپریو دارای تنوع بسیار زیاد و با کیفیت و قیمت مناسب می باشد. محصولات شرکت اسلیپریو به شرح زیر می باشد:
- صندل طبی
- صندل رکابدار
- دمپایی و کفش ساحلی
- دمپایی پلاستیکی
- دمپایی بیمارستانی
- صندل مجلسی
صادرات و ایران هراسی
آیا ایران هراسی وجود دارد؟ و این ایران هراسی چه تأثیری در بازار دارد؟
به خیلی از کشورها سفر کردیم و خیلی از جاهای دنیا را دیده ایم که ایران هراسی وجود دارد. منشأ این ترس ها چیست و چطور شروع شده است؟
در دوره های مختلف و به علت های مختلف از ایران به علت موضوعاتی که وجود دارد از ایران ترس های مختلفی را گذاشتند و این ترس ها علت داشته است. که یا بحث های سیاسی بوده یا بحث های رقابتی بوده و یا بحث های قومیتی بوده که عامل این میشده در مورد ایران و ایران هراسی صحبت بشود. ما می خواهیم امروز را بررسی کنیم و به گذشته خیلی کاری نداریم چرا که گذشته تغییری در سیستم ایجاد نمی کند اگر چه می شود از گذشته درس هایی را بگیریم برای اینکه بتوانیم امروزمان را مدیریت کنیم.
ایرانی ها و کشور ایران منطقه بسیار گسترده و بزرگی بوده که در دنیا فعالیت بسیار زیادی داشته و دوره های مختلف در تاریخ دیده میشده و ما در زمان های مختلفی قاره های مختلفی را جزو سرزمین خودمان قرار دادیم و وسعت سرزمین ما در چند قاره قرار می گرقته و این توانمندی ما و استعداد ما در منطقه همیشه زبان زد بوده. ترس از رشد یک چنین قومی که توانایی گرفتن و تسلط بریک منطقه بسیار بزرگ داشته به عنوان ترس استراتژی در بین سیاستمدرها و کسانی که در زمینه فعالیت می کنند وجود داشته و عواملش منجر به این شده که با برنامه ریزی و ساختارینی منجر به این بشوند که این ترس در بین مردم و عوام مردم هم ایجاد بشود قاعدتاً عوام دیدگاهی که نبست به ترس ازمرد ایرا ن را خواهن داشت دیدگاه متفاوتی خواهد بودبه نسبت دیدگاه کسی که سیاستمدارها و افرادی که در زمینه در حکومت در دنیا فعالیت می کنند متفاوت خواهد بود این موضوعات را می گذاریم کنار می آییم به اقتصاد می پردازیم.
ترس بین تاجرانی که با ما کار می کنند چگونه است؟ و چه تصوری نسبت بحث های ترس های از ایران دارند و چه تصوری که از کشور ایران دارند ؟چند اصطلاح را میگم تا با این موضوع آشنا بشوید بعد می آییم به واقعیت های بازار و تصور وتفکر نوع تُجاری که با ایران کار می کنند.
اولین بحثی که معمولا بین تجار در مورد کار کردن با ایران و ترس و نگرانی برای آنها ایجاد می کندبحث تحریم ها هست تحریم ها دو تا سطح مهم دارند
سطح اولیه: فعالیت به صورت مستقیم با ایران در جهت دور زدن تحریم ها و اثرات سوء آن بر روابط تجاری آن فرد در کشورهای بزگ دنیا مثل امریکا و یا کشورهایی که با دلار با این تاجر در سطح بین الملل کار کنند پس اگر تاجری باشید که بین المللی نباشید در کشورهای دیگه، نسبت به ایران هراسی خیلی نگرانی ندارید،تاجری باشید در سطح معاملات کم درحال تجارت هستید بحث تحریم ها و مبادلات تحریمی برای شما نگران کننده نخواهد بود
سطح دوم: سطح دوم تحریم ها به کسانی که در آینده ثابت بشود به هر نحوی برای دور زدن تحریم ها به ایرانی ها کمک کرده اند در واقع به حکومت ایران کمک کرده اند ولی در مصداق عینی هرنوع کمکی که به ایرانی ها برای دور زدن شرایط تحریمی انجام بشود مشمول این قانون می شود. یعنی اگر شما به عنوان یک خارجی امروز کمکی به یک ایرانی بکنید که نتیجه اون مثلا بشود قطعات هواپیما تأمین بکنید و این قطعات هواپیما بعداً مشخص بشود که در جهت دور زدن تحریم ها بوده است قاعدتاً قطعات هواپیما جزو کالاهای تحریمی هست شما تحت تعقیب و بسته شدن حساب قرار می گیرید نه حالا تعقیب گرفتن فرد، که در موارد نادری در بحث های بزرگ این کار انجام می شود. اما فعالیت های شما در کشور های دیگه دنیا محدود خواهد شد و با مشکل مواجه خواهید شد این یک قسمت از نگرانی هست.
چه تجاری از این بحث نگران هستند؟ تجاری از این بحث نگران هستند که در زمینه تجارت بین الملل دارای سطح روابط تجاری با کشورهای امریکایی و اروپایی الخصوص خود امریکا هستند چون اکثر توجه اینها به بازار امریکا هست و بازار امریکا یکی از بزرگترین بازارها هست و تجاری که در این زمینه صادر کننده های بزرگی هستند و یا وارد کننده های بزرگی از بازار امریکا هستند نیاز دارند که این سطح روابط تجاری را با امریکا داشته باشند و رفت وآمد داشته باشند و مبادله داشته باشند و بحث های اینگونه داشته باشند.
چند درصد تجار یک چنین سطحی را نیاز دارند؟ به واقع درصد پایینی هست. شاید کمتر از 5 درصد با شد چون معاملات بالای یک میلیون دلار معمولا شرکت هایی که وارد چنین این پروسه می شوند در این سطح هستند که معاملات یک میلیون دلار دارند و ده میلیون دلار دارند 5 میلیون دارند و اینها شرکت هایی هستند که در سطح های بین المللی کار می کنند و شرکت های کوچیکی که در حد چند صد دلار دارند کار می کنند اصلا یک چنین چیزی براشون مطرح نیست.
پس ما در این زمینه می توانیم بگیم در اکثر مبادلات کسانی که در این زمینه کار می کنند و به مبادلات کوچکتری می پردازند و صادرات سطح پایین تری در حد 100 هزار یا 50 هزار تا یا 200 هزار تا مثلا یک میلیون دلار انجام می دهند نگران این بحث نباید باشند چون احتمال اینکه کسی از آنها دارد خرید می کند یک شرکت بسیار بین المللی بزرگ باشد خیلی کم هست.
در مواردی هم پیش می آید طرف حساب شما یک شرکتی مثل والماس هست و امثال اینها، شرکت بین المللی که اصالتاً امریکایی هستش این شرکت اگر قصد خرید از ایران را داشته باشد خرید های این شرکت از ایران به منزله دور زدن تحریم ها نیست پس نگرانی این شرکت برای خرید از ایران ندارد. اما نگرانی های دیگری وجود دارد که عامل این می شود که می ترسند با ما کار کنند:
اولین نگرانی که وجود دارد اینکه من به عنوان کسی که دارم در این بازار کار می کنم چه تضمینی برای پرداخت یا حمل ونقل کالای من یا سالم رسیدن کالای من به ایران وجود داشته باشد. در واقع ریسک تجاری یکی از عوامل ترس از معامله با ایرانی ها است ما در کشور های مختلف مثلا اگر در چین دچار مشکلی بشوید و پیگیری کنید رایزن های اقتصادی و رایزن های تجاری که در چین وجود دارند به شما کمک می کنند تا حقوق شما و یا آن چیزی که از شما تلف شده توسط تجار چینی بازگشت داده بشود و با شدت با کسانی که در این زمینه کار می کنند برخورد می کنند
اگر یک چنین سیستمی در بحث تجارت موجب نگرانی افرادی که می خواهند معامله بکنند وجود داشته باشد برای معامله کردن طرف مقابل و وارد شدن به این قرارداد نگرانی های زیادی وجود دارد و این یک ترس است. ترس از ریسک معامله تجاری در واردات کالا، اکثر معاملات بانکی در به پوشش این ریسک معامله کمک می کنند و یا سطح روابط تجاری که بین دو کشور وجود دارد به پوشش این ریسک ها کمک می کند و رایزن ها یا رتبط های تجاری که بین دو کشور وجود دارند برای اینکه تجار را از زمینه مستثتا کنند کمک می کنند
اما آیا ما واقعا در بحث تجارت خودمون و سطخ رایزن و کنسول هایی که داریم در این زمینه کمکی می کنند؟
ما با خیلی از کنسول ها وبا خیلی از سفارت خانه های ایرا ن کار کردیم. ولی آیا واقعا سفارت خانه های ایران برای اینکه حق و حقوق یک تاجر خارجی در ایران ضایع شده و نتوانسته کالایش را به هر نحوی از کسی که خرید کرده دریافت کند تلاش مضاعفی می کنند؟
خیلی این تلاش ها را ما پر رنگ نمی بینیم باید خیلی قوی تر خیلی سازمان یافته ترو خیلی مدون تر باشد به حدی باشد که اگر فرد مقابل نتواند وبه هر دلیلی پولش از بین رفت و خورده شد و در صورتی که باید تعهدی انجام میشده خود اون سیستم حاضر باشد آن هزینه را پرداخت کند و یک چنین سیستمی ما نداریم وریسک های تجاری عامل این می شود که نتوانیم پیش برویم.
از عواملی دیگه ای که در بازار تجاری برای کار کردن با ایرانی ها وجود دارد، بحث حمل و نقل است. در دوره های مختلف صحبت از حمل و نقل می شود و کسانی که در این بازار در حال فعالیت هستند همین مشکل را دارند میگند که ما می خواهیم کالا را حمل کنیم و به هر علتی مرزها بسته می شود ترانزیت کالا بسته می شود کشتیرانی ها تغییر می کنند کرایه های حمل بالا می رود و امثال اینها… یکی از نگرانی های کار کردن با ایرانی هاست و ترس های کار کردن با ایرانی ها در این بازار یک چنین چیزی هستش و باید در واقع به این مسئله بسیار توجه کرد تا به مشکل نخوریم.
من خیلی از تجار خارجی را می شناسم در کشورهایی که حتی با ما با علت های مختلف سر جنگ دارند تاجرش میگه من برام نیست که دولتم چی میگه! برام مهم نیست که روزنامه ها چی میگند! من کالام را لازم باشد میام از ایران می خرم، لازم باشه میام در ترکیه از شما تحویل می گیرم، و اصلاً به این سطح روابط سیاسی کاری ندارم.
تُجاری که آگاه هستند و سطح بالا هستند نسبت به این مسئله ترسی ندارند. تجار تازه وارد، درگیر عوام فریبی ها هستند، مثلاً برفرض در ایران همه به زبان عربی صحبت می کنند و همیشه عده ای با اسلحه و مسلسل در حال رفت و آمد هستند، این چیزی هستند که بین بعضی مردم دنیا یک چنین تصوری ایجاد شده و فکر می کنند یک چنین اتفاقی می افتد و زمانی که به ایران می آیند و یا به هر علتی واقعیت ایران را می بینند، متوجه می شوند یک چنین چیزی وجود ندارد.
مردم دنیا به شیوه های مختلف و با بحث های مختلف از ایران می ترسند و اینکه تحریم ها اضافه بشود و جو رسانه ای و امثال اینها… نگران کننده می شود و تاجرهای آگاه هم نسبت به این مسئله بی اعتناتر هستند و بیشتر منافع خودشون را در معامله تجاری و انجام قراردادی که با شما دارند پیش می برند را می بینند.